волас, , м.

  1. Рагавое ніткападобнае ўтварэнне на скуры чалавека і жывёл (мн. ўжыв. таксама для абазначэння расліннасці ў чалавека).

    • Вырваць сівы в.
    • Кучаравыя валасы.
    • Схапіцца за валасы (перан. пра адлюстраванне жаху, крайняга здзіўлення і пад.).
    • Валасы рваць на сабе (надта злаваць, крыўдаваць на сябе).
    • Да сівых валасоў (да старасці).
    • В. у в. (вельмі падобныя).
    • І на в. не заснуў (ніколькі не заснуў).
  2. зб. Расліннасць на целе жывёлы (ужыв. для розных тэхнічных мэт).

    • Конскі в.

|| памянш. валасок, .

|| прым. валасяны, .

  • Валасяное покрыва.
  • В. матрац.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)