вокліч назоўнік | мужчынскі род

  1. Слова ці выгук, вымаўленыя з моцным пачуццём.

  2. Тое, што і воклік.

    • З лесу даносіўся в.: — Сяргей!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)