воін, ✂, м. (высок.).

Той, хто змагаецца з ворагам, ваеннаслужачы, баец.

  • Воін беларускай арміі.
  • Адзін у полі не в. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)