Verbum

вісець дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Будучы прымацаваным да чаго-н., знаходзіцца ў вертыкальным становішчы без апоры.

   • Люстра вісіць над сталом.
   • Аб’ява вісіць на дзвярах.
   • Капялюш вісіць на вешалцы.
   • Самалёты вісяць над полем бою (пераноснае значэнне: лятаюць, кружачыся).
   • Сукенка з аднаго боку вісіць (спадае, не аблягае фігуру).
   • В. у паветры (пераноснае значэнне: знаходзіцца ў няпэўным становішчы).
   • В. на тэлефоне (пераноснае значэнне: часта і доўга гаварыць па тэлефоне; размоўнае).

2. Выдавацца, выступаць уперад якой-н. сваёй часткай, навісаць.

   • Скала вісела над дарогай.
   • Бяда вісела над галавой (пераноснае значэнне).

Фразеалагізмы:

• Вісець над каркам (размоўнае) — дакучаць каму-н.
• Вісець на валаску (размоўнае) — знаходзіцца ў небяспечным становішчы.
• Вісець на карку (размоўнае неадабральнае) — быць на ўтрыманні ў каго-н.