вірыцца, ✂; незак.

  1. Круціцца, утвараць віры (пра ваду).

    • Вада вірылася вакол вярбы.

  2. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці, бесперапыннай чарадой.

    • Думкі вірацца ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)