віноўнік назоўнік | мужчынскі род

Той, хто вінаваты ў чым-н., хто з’яўляецца прычынай, крыніцай чаго-н.

  • В. бедства.
  • В. урачыстасці (жартаўлівае).

|| жаночы род: віноўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)