вінаваты прыметнік
-
Які правініўся ў чым-н., зрабіў злачынства.
- Прызнаць вінаватым.
- В. ў крадзяжы.
- Я вінавата перад вамі.
-
поўн. ф. Які выяўляе ўсведамленне сваёй віны.
- В. голас.
- Вінавата (прыслоўе) паглядзець.
-
Які вінен каму-н., мае доўг.
- Я яму в. трыццаць рублёў.
|| назоўнік: вінаватасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)