вінаваты прыметнік

  1. Які правініўся ў чым-н., зрабіў злачынства.

    • Прызнаць вінаватым.
    • В. ў крадзяжы.
    • Я вінавата перад вамі.
  2. поўн. ф. Які выяўляе ўсведамленне сваёй віны.

    • В. голас.
    • Вінавата (прыслоўе) паглядзець.
  3. Які вінен каму-н., мае доўг.

    • Я яму в. трыццаць рублёў.

|| назоўнік: вінаватасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)