вілка назоўнік | жаночы род
-
Назва розных дэталей, прыстасаванняў з раздвоеным канцом.
- Штэпсельная в.
-
Такое становішча пры стральбе, калі адзін снарад падае бліжэй, а другі далей ад цэлі (спецыяльны тэрмін).
- Узяць батарэю ў вілку.
|| прыметнік: вілачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)