віляць, ; незак.

  1. чым. Хістаць, паварочваць з боку ў бок.

    • В. хвастом.
  2. Рухацца па звілістай лініі або рабіць крутыя павароты.

    • Дарога віляла паміж скал.
  3. перан. Вагацца ў разважаннях, ухіляцца ад прамога адказу (разм.).

    • Трэба гаварыць праўду, а не в.

|| аднакр. вільнуць, .

|| наз. вілянне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)