вілачнік, , м.

  1. Куток каля печы, дзе стаяць вілкі, качарга і іншыя кухонныя прылады; качарэжнік.

  2. Дзяржанне, ручка вілак, якімі дастаюць гаршкі з печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)