ве́жа, ✂, ж.

  1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне.

  2. Вышка для гармат і кулямётаў на суднах, танках і пад.

|| прым. вежавы, ✂.

  • В. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)