вешаць, ✂; незак.

  1. Надаваць чаму-н. вісячае становішча.

    • В. аброць на крук.

  2. Караць смерцю праз павешанне.

|| зак. павесіць, ✂ і павешаць, ✂.

|| наз. вешанне, ✂ і павешанне, ✂.

  • Смерць праз павешанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)