ве́рны, .

  1. Які адпавядае ісціне, правільны, дакладны.

    • Верная думка.
    • В. шлях.
    • Верна (прысл.) скалькаваць.
  2. Несумненны, непазбежны.

    • В. выйгрыш.
    • Ісці на верную пагібель.
  3. Надзейны, трывалы, стойкі.

    • Верная апора.
    • Верна (прысл.) служыць.
    • В. сябар.
    • В. ў каханні.

|| наз. вернасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)