вернападда́ны, ✂, м. (уст.).

Чалавек, які захоўвае вернасць манарху.

|| ж. вернападданая, ✂.

|| прым. вернападданніцкі, ✂.

  • Вернападданніцкія пачуцці (таксама ўвогуле пра адданасць уладзе, правячай вярхушцы; іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)