верды́кт, ​✂, м. (спец.).

Рашэнне прысяжных заседацеляў аб вінаватасці або невінаватасці абвінавачанага.

  • Вынесці апраўдальны (абвінаваўчы) в.

|| прым. вердыктны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)