верхні прыметнік

  1. Які знаходзіцца, размешчаны на верее, вышэй за іншых.

    • В. слой.
    • Верхняя губа.

  2. Блізкі да вытокаў.

    • Верхняе цячэнне.

  3. Які надзяваецца зверху на што-н.

    • Верхняе адзенне.

  4. Які адносіцца да вярхоў (у 8 знач.).

    • В. рэгістр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)