верхавіна, ✂, ж.

Верх, верхняя частка чаго-н.

  • В. дрэва.

|| памянш. верхавінка, ✂.

|| прым. верхавінны, ✂ і верхавінкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)