верхатура назоўнік | жаночы род | размоўнае
Высока размешчаная частка чаго-н.
- Сядзець на верхатуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
верхатура назоўнік | жаночы род | размоўнае
Высока размешчаная частка чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)