верацяно назоўнік | ніякі род

  1. Прыстасаванне для ручнога прадзення ў выглядзе круглай драўлянай палачкі з патаўшчэннем унізе і завостранымі канцамі.

  2. Шпень, які з’яўляецца воссю вярчэння ў некаторых механізмах.

|| памяншальная форма: вераценца.

|| прыметнік: верацённы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)