верацяно́, ✂, н.

  1. Прыстасаванне для ручнога прадзення ў выглядзе круглай драўлянай палачкі з патаўшчэннем унізе і завостранымі канцамі.

  2. Шпень, які з’яўляецца воссю вярчэння ў некаторых механізмах.

|| памянш. вераценца, ✂.

|| прым. верацённы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)