верабей назоўнік | мужчынскі род
Невялікая птушка атрада вераб’іных з карычнева-шэрым апярэннем, якая жыве пераважна паблізу чалавека.
- Стрэляны або стары в. (пераноснае значэнне: вопьггны, бывалы чалавек).
|| памяншальная форма: верабейка.
|| прыметнік: вераб’іны.
- Вераб’іная ноч (кароткая летняя ноч, а таксама ноч з бесперастаннай навальніцай і зарніцамі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)