ве́нтыль, ✂, м. (спец.).

  1. Клапан для рэгулявання расходу вадкасці, пары, газу ў некаторых тэхнічных устройствах.

  2. Клапан у музычных інструментах для рэгулявання вышыні гуку.

|| прым. вентыльны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)