ве́нцер, ✂, м.

Рыбалоўная сетка ў выглядзе нацягнутага на абручы звужанага к нізу мяшка.

|| прым. венцерны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)