веялка, ✂, ж.

  1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мякіны пасля малацьбы.

  2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)