веялка назоўнік | жаночы род

  1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мяйны пасля малацьбы.

  2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)