веяць, ✂; незак.

  1. Ачышчаць збожжа ад мякіны веялкай.

  2. Дзьмуць, абдзімаць павевам.

    • Вее вецер.
    • Цёплай вільгаццю веяла ад ракі (безас.).
    • Ад яго слоў веяла ласкай і клопатам (перан. і безас.).

|| зак. правеяць, ✂ і звеяць, ✂.

|| наз. веянне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)