вяселле назоўнік | ніякі род
-
Абрад шлюбу і ўрачыстасць, святкаванне, звязанае з гэтым.
- Спраўляць в.
-
Шлюбны поезд.
- Дзеці крычалі: «Вяселле едзе!»
-
Бесклапотна-радасны настрой, які выражаецца ў схільнасці да забаў, вясёлых гульняў (размоўнае).
- Праводзіць час у вяселлі.
|| памяншальная форма: вяселейка.
|| прыметнік: вясельны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)