вяселле, ✂, н.

  1. Абрад шлюбу і ўрачыстасць, святкаванне, звязанае з гэтым.

    • Спраўляць в.

  2. Шлюбны поезд.

    • Дзеці крычалі: «Вяселле едзе!»

  3. Бесклапотна-радасны настрой, які выражаецца ў схільнасці да забаў, вясёлых гульняў (разм.).

    • Праводзіць час у вяселлі.

|| памянш. вяселейка, ✂.

|| прым. вясельны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)