вяшчун, ✂, м.

  1. Прадказальнік, прадракальнік.

    • В. буры.

  2. Тое, што і вяшчальнік (у 2 знач.).

|| ж. вяшчунка, ✂ і вяшчуння, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)