вяртлюг назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін
-
Рухомы канец сцегнавой косці, які ўваходзіць у чашку таза.
-
Злучальнае звяно дзвюх частак механізма, якое дазваляе адной з іх вярцецца вакол сваёй восі.
|| прыметнік: вяртлюжны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)