вярста назоўнік | жаночы род

  1. Мера даўжыні, роўкая 1,06, км.

    • Прайшоў з вярсту (г.зн. каля вярсты).
    • За вярсту ўбачыць што-н. (здалёк).

  2. Дарожны слуп, які адзначае гэту меру (устарэлае).

|| прыметнік: верставы.

  • В. слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)