вяршыцель, ✂, м. (кніжн.).
Той, хто вяршыць што-н., распараджаецца чым-н.
|| ж. вяршыцелька, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)