Verbum

вяршок​², ✂, м.

1. Верхняя частка чаго-н., верх, верхавіна.

   • На самым вяршку.
   • В. дрэва.
   • Вяршкі і карэньчыкі.

2. мн. Густы тлусты верхні слой на малацэ, якое адстоялася.

   • Збіраць вяршкі (таксама перан. браць самае лепшае).

3. мн. Тое, што і верх (у 7 знач.).

|| прым. вяршковы, ✂.