Verbum

вяршок​² назоўнік | мужчынскі род

1. Верхняя частка чаго-н., верх, верхавіна.

   • На самым вяршку.
   • В. дрэва.
   • Вяршкі і карэньчыкі.

2. множны лік: Густы тлусты верхні слой на малацэ, якое адстоялася.

   • Збіраць вяршкі (таксама пераноснае значэнне: браць самае лепшае).

3. множны лік: Тое, што і верх (у 7 знач.).

|| прыметнік: вяршковы.