Verbum

вяроўка назоўнік | жаночы род

Выраб з кручаных або вітых у некалькі столак доўгіх пзсмаў пянькі ці інш. матэрыялаў, які ўжыв. для звязвання і іншых патрэб.

• Увязаць воз вяроўкай.

Фразеалагізм:

• Вяроўка плача па кім (размоўнае) — пра таго, хто заслугоўвае пакарання.

|| памяншальная форма: вяровачка.

|| прыметнік: вяровачны.