вярнуць1 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Мяняць напрамак руху, паварочваць.

    • В. машыну ўправа.
    • В. нос ад чаго-н. (адносіцца да каго-, чаго-н. з пагардай, грэбаваць кім-, чым-н.).
    • З душы верне (брыдка думаць пра што-н., глядзець на што-н.).
  2. Валіць на бок, пераварочваць.

    • В. воз.
  3. пераноснае значэнне: Схіпяць да чаго-н., даваць пэўны напрамак (думкам, размовам і пад. і размоўнае).

    • Мне вядома, куды ён верне.
  4. пераноснае значэнне, на. Перакладваць віну на другога (размоўнае).

    • Сам вінаваты, а на другіх верне.
  5. Рухацца. падаць, узнімацца суцэльнай плынню.

    • Дым верне з коміна.
  6. З цяжкасцю ўзнімаць пласты зямлі.

    • Трактар верне дзёран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)