Verbum

вярнуць​¹, ✂; незак.

1. Мяняць напрамак руху, паварочваць.

   • В. машыну ўправа.
   • В. нос ад чаго-н. (адносіцца да каго-, чаго-н. з пагардай, грэбаваць кім-, чым-н.).
   • З душы верне (брыдка думаць пра што-н., глядзець на што-н.).

2. Валіць на бок, пераварочваць.

   • В. воз.

3. перан. Схіляць да чаго-н., даваць пэўны напрамак (думкам, размовам і пад. і разм.).

   • Мне вядома, куды ён верне.

4. перан., на. Перакладваць віну на другога (разм.).

   • Сам вінаваты, а на другіх верне.

5. Рухацца. падаць, узнімацца суцэльнай плынню.

   • Дым верне з коміна.

6. З цяжкасцю ўзнімаць пласты зямлі.

   • Трактар верне дзёран.