вянчаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Аб’ядноўваць шлюбам па царкоўнаму абраду.

    • В. маладых.
  2. пераноснае значэнне: Завяршаць сабой, знаходзячыся зверху чаго-н.

    • Вежу вянчала рубінавая зорка.

|| закончанае трыванне: павянчаць, звянчаць і увянчаць.

|| назоўнік: вянчанне.

|| прыметнік: вянчальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)