вянчаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Аб’ядноўваць шлюбам па царкоўнаму абраду.
- В. маладых.
-
пераноснае значэнне: Завяршаць сабой, знаходзячыся зверху чаго-н.
- Вежу вянчала рубінавая зорка.
|| закончанае трыванне: павянчаць, звянчаць і увянчаць.
|| назоўнік: вянчанне.
|| прыметнік: вянчальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)