вяльможны прыметнік

  1. Які з’яўляецца вяльможай, знатны (устарэлае).

    • В. пан.

  2. Уласцівы вяльможы, зняважліва-паблажлівы (іранічны сэнс неадабральнае).

    • В. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)