вяльможны, ✂.

  1. Які з’яўляецца вяльможам, знатны (уст.).

    • В. пан.

  2. Уласцівы вяльможы, зняважліва-паблажлівы (іран. неадабр.).

    • В. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)