Verbum

вялікі прыметнік

1. Значны па велічыні, памерах, сіле; процілегласць малы.

   • В. горад.
   • В. будынак.
   • Вялікая радасць.
   • Вялікія беды пачынаюцца з малых (прыказка).
   • Вялікая зямля (мацярык).
   • Вялікая літара (якая выступае над радком).

2. Выдатны па свайму значэнню; які валодае ў высокай ступені той якасцю, якая знаходзіцца ў значэнні вызначаемага назоўніка.

   • Вялікая перамога.
   • В. вучоны.

3. Большы, чым патрэбна, прасторны.

   • Гэтыя боты мне вялікія.

4. Дарослы (з пункту гледжання дзіцяці), а таксама (пра дзіця) такі, які выйшаў з дзіцячага ўзросту, падрослы.

   • Сын ужо в., пойдзе ў школу.

5. Значны па колькасці.

   • Вялікая сям’я.
   • Вялікія грошы.
   • Ад (з) вялікага розуму (размоўнае іранічны сэнс) — па дурасці.
   • Вялікае мноства — вельмі многа.
   • Вялікія дзяржавы — найбольш магутныя дзяржавы, якія адыгрываюць вядучую ролю ў сусветнай палітыцы і ў міжнародных адносінах.