вяха назоўнік | жаночы род
-
Шост, тычка, звычайна з пучком травы ці галінак на канцы для абазначзння мяжы, напрамку, руху.
-
пераноснае значэнне, чаго; звычайна мн. Важны момант, этап у развіцці чаго-н.
- Асноўныя вехі творчасці пісьменніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)