вары́ць,
-
Гатаваць страву, пітво кіпячэннем на агні.
- В. бульбу.
- В. абед.
-
Вырабляць што
-н. шляхам кіпячэння, плаўленняі пад. - В. мыла.
- В. шкло.
-
Рабіць зварку металічных прадметаў і іх частак.
- В. сталь.
Галава варыць у каго (
разм. ) — пра кемлівага, разумнага чалавека.
||
||
||
- В. цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)