варыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Гатаваць страву, пітво кіпячэннем на агні.

    • В. бульбу.
    • В. абед.
  2. Вырабляць што-н. шляхам кіпячэння, плаўлення і пад.

    • В. мыла.
    • В. шкло.
  3. Рабіць зварку металічных прадметаў і іх частак.

    • В. сталь.

Фразеалагізм:

  • Галава варыць у каго (размоўнае) — пра кемлівага, разумнага чалавека.

|| закончанае трыванне: зварыць.

|| назоўнік: варка і варэнне.

|| прыметнік: варачны.

  • В. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)