Verbum

варушыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Дакранаючыся да чаго-н., прыводзіць у рух.

   • Вецер варушыць траву.

2. чым. Рухаць павольна, злёгку.

   • В. губамі.
   • В. мазгамі (пераноснае значэнне: разважаць, думаць; размоўнае жартаўлівае).

3. Злёгку разграбаць, пераварочваць.

   • В. сена.

|| закончанае трыванне: разварушыць і паварушыць.

|| аднакратны дзеяслоў: варухнуць, зварухнуць і паварухнуць.

• Вухам не варухнуць (пераноснае значэнне: не звярнуць ніякай увагі на чые-н. словы, дзеянні і пад. і размоўнае).

|| назоўнік: варушэнне.