вантро́бы, .

Унутраныя органы грудной клеткі і жывата.

  • Пераесці (ад’есці) вантробы (разм. асудж.) — моцна надакучыць, стаць невыносным для каго-н.

|| прым. вантробны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)