вані́ты, ✂, н. (разм.).

Адвольнае вывяржэнне змесціва страўніка цераз рот, а таксама тое, што вывяргаецца пры ванітаванні, рвоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)