ванітаваць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне
Пра стан моташнасці, рвоты.
- Мяне ванітавала.
- Ванітуе ад яго слоў (пераноснае значэнне).
|| назоўнік: ванітаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)