ванітаваць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне

Пра стан моташнасці, рвоты.

  • Мяне ванітавала.
  • Ванітуе ад яго слоў (пераноснае значэнне).

|| назоўнік: ванітаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)