вандроўнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які вандруе, падарожнічае.

  2. Той, хто часта мяняе месца жыхарства, вядзе неаседлы спосаб жыцця; качэўнік.

|| жаночы род: вандроўніца.

|| прыметнік: вандроўніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)