вандро́ўнік, ✂,
-
Чалавек, які вандруе, падарожнічае.
-
Той, хто часта мяняе месца жыхарства, вядзе неаседлы спосаб жыцця; качэўнік.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
вандро́ўнік, ✂,
Чалавек, які вандруе, падарожнічае.
Той, хто часта мяняе месца жыхарства, вядзе неаседлы спосаб жыцця; качэўнік.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)