валі́цца, ; незак.

Падаць уніз.

  • В. на зямлю.
  • В. з ног ад стомы.

  • Ад (з) ветру валіцца (разм.) — пра слабасільнага чалавека.

  • Валіцца з рук (разм.) — не ладзіцца, не атрымліваецца, не ўдаецца (з-за адсутнасці жадання, настрою і пад. — пра работу, справу і пад.).

|| зак. паваліцца, і зваліцца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)