валіць2 дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Ісці, рухацца натоўпам або падаць, паднімацца ў вялікай колькасці (размоўнае).
- Натоўп валіць.
- Пара валіць.
-
валі (-це). Ужыв. як пабуджэнне да дзеяння (размоўнае).
- Ну, валі ў магазін!
-
Качаючы, збіваць з воўны.
- В. валёнкі.
|| закончанае трыванне: паваліць і зваліць.
- Паваліў снег.
- Паваліць (зваліць) усю воўну.
|| назоўнік: валенне.
- В. сукна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)