валіць2 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Ісці, рухацца натоўпам або падаць, паднімацца ў вялікай колькасці (размоўнае).

    • Натоўп валіць.
    • Пара валіць.
  2. валі (-це). Ужыв. як пабуджэнне да дзеяння (размоўнае).

    • Ну, валі ў магазін!
  3. Качаючы, збіваць з воўны.

    • В. валёнкі.

|| закончанае трыванне: паваліць і зваліць.

  • Паваліў снег.
  • Паваліць (зваліць) усю воўну.

|| назоўнік: валенне.

  • В. сукна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)