валі́ць2, ; незак.

  1. Ісці, рухацца натоўпам або падаць, паднімацца ў вялікай колькасці (разм.).

    • Натоўп валіць.
    • Пара валіць.
  2. валі (-це). Ужыв. як пабуджэнне да дзеяння (разм.).

    • Ну, валі ў магазін!
  3. Качаючы, збіваць з воўны.

    • В. валёнкі.

|| зак. паваліць, і зваліць, .

  • Паваліў снег.
  • Паваліць (зваліць) усю воўну.

|| наз. валенне, .

  • В. сукна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)