валасок назоўнік | мужчынскі род
-
гл. волас.
-
Тонкая металічная ніць, спружына, дроцік у якім-н. механізме.
-
Тое, што варсінка (у 2 знач. і спец.).
- На валаску (вісець) (разм.) — знаходзіцца ў вельмі ненадзейным, небяспечным становішчы.
- Жыццё хворага на валаску.
- На валасок (валаску) ад чаго — вельмі блізка (ад якога-небудзь няшчасця).
- Быць на валасок ад смерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)