валакно́, ✂, н.

  1. звычайна мн. Выцягнутая ў даўжыню клетка расліннай або жывёльнай тканкі.

    • Валокны драўніны.
    • Нервовыя валокны.

  2. таксама зб. Ніткападобная эластычная пасма расліннага, мінеральнага або штучнага паходжання.

    • Ільняное валакно.
    • Штучнае в.
    • Валокны цэлюлозы.

|| памянш. валаконца, ✂.

|| прым. валаконны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)