валачыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Тое, што і валачы (але абазначае дзеянне, якое адбываецца шматразова і ў розны час).

    • Валачыў воўк, павалаклі і ваўка.
  2. Выцягваць з металу (спецыяльны тэрмін).

    • В. дрот.

|| назоўнік: валачэнне.

|| прыметнік: валачыльны.

  • В. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)