Verbum

валачыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Тое, што і валачы (але абазначае дзеянне, якое адбываецца шматразова і ў розны час).

   • Валачыў воўк, павалаклі і ваўка.

2. Выцягваць з металу (спецыяльны тэрмін).

   • В. дрот.

|| назоўнік: валачэнне.

|| прыметнік: валачыльны.

• В. стан.