валачы́, ✂;
-
Цягнуць волакам, не адрываючы ад паверхні чаго
-н. - В. мех з бульбай.
-
Несці, везці што
-н. цяжкае, з цяжкасцю.- В. вязанку сена.
-
Красці (
разм. ).- Валаклі з гаспадаркі ўсё, што маглі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)