валачы́, ​✂; незак.

  1. Цягнуць волакам, не адрываючы ад паверхні чаго-н.

    • В. мех з бульбай.

  2. Несці, везці што-н. цяжкае, з цяжкасцю.

    • В. вязанку сена.

  3. Красці (разм.).

    • Валаклі з гаспадаркі ўсё, што маглі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)