вакхана́лія, ✂, ж.

  1. звычайна мн. У антычным свеце: свята ў гонар бога віна і весялосці Вакха.

  2. перан. Крайняя ступень беспарадку, разгульнага балявання.

|| прым. вакханальны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)