вакаме́р, ✂, м.

Здольнасць вызначаць адлегласць на вока, без прыбораў.

  • Мець добры в.

|| прым. вакамерны, ✂.

  • Вакамерная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)